Leidsche Rijn 13.10'10

Dit was de laatste opdracht die we buiten de schoolpoorten moesten uitvoeren; Op locatie een beeld vormen met het verkregen woord van de leraar.

(deze opdracht is voltooid door 4 personen)

Locatie;            Leidsche Rijn, Utrecht

Verbeelding;    Noodzakelijk

Er is onderzoek gedaan naar de locatie Leidsche Rijn;

De Leidse Rijn vroeger ook Leidse Vaart, is een kanaal in de Nederlandse provincie Utrecht, sinds de middeleeuwen gegraven ter vervanging van de kronkelige Oude Rijnloop. De Leidse Rijn heeft een lengte van 13 km. De Leidse Rijn loopt langs de plaatsen De Meern en Harmelen.

Nog in Utrecht kruist de Leidse Rijn het Merwedekanaal en het Amsterdam-Rijnkanaal.

Het kanaal eindigt bij Harmelen. Daar sluit het aan op de Oude Rijn, uiteindelijk stroomt deze bij Katwijk de zee in.

Sinds het begin van onze jaartelling werd de oude loop van de Rijn tussen Utrecht en Harmelen steeds slechter bevaarbaar. Het actiever worden van de Lek als afvoerrichting van het Rijnwater, de uiteindelijke afdamming van de Kromme Rijn in 1122, en het actiever worden van de Vecht als hoofdafvoer voor de Kromme Rijn leidden tot een langzame dichtslibbing van de Oude Rijn, temeer daar deze vanaf Utrecht door zeer vlak terrein stroomde en sterk meanderde.

Omdat het gedeelte Vleuten-Harmelen uiteindelijk ook te smal en kronkelig is, wordt in 1381 het Oude Rijn kanaal gegraven. 
In het kader van de stadsuitbreidingeplannen van de Utrechtse burgemeester Hendrick Moreelsewordt in 1662-1665 een nieuwe Leidse Vaart gegraven, van het Leidseveer naar de 'Trechter Weyde', waar de Oude Rijn een bocht naar het noordoosten maakte


Doordat er veranderingen kwamen in de rijn, is het mogelijk geweest om vandaag de dag de nieuwe woonwijken zonder complicaties te bouwen. De verandering in de rijn was Noodzakelijk voor de toekomst: dit hebben wij schematisch uitgebeeld.

de bekers geven het kanaal weer

het kanaal was eerst krom, waardoor het water erbuiten trede 

het kanaal is hier recht waardoor de huizen op het droge kunnen staan

GEEN NATTE VOETEN IN LEIDSCHE RIJN

Het was een leuke opdracht om uit te voeren, de bewoners toonde interesse en leerde op deze manier een stukje geschiedenis. Dit geldt overigens ook voor mij. 

Amsterdam 06.10'10

In Amsterdam heb ik het volgende bezocht;

Stedelijk museum;
het museum is gerenoveerd zowel binnen als buiten en aan de buitenzijde, van het museumplein is een grote aanbouw aan de gang.
De gerenoveerde buitenzijde voegt niks bijzonders toe aan het museum toe, de kozijnen en de grote ramen passen niet de chique uitstraling van het Stedelijk Museum.
Als de aanbouw gereed is ga ik zeker kijken, ik heb het resultaat namelijk als maquette kunnen zien.

De zalen waren voornalijk leeg, omdat de zalen nog niet op klimaat waren voor de schilderijen die er kwamen te hangen, dit kan de schilderijen beschadigen.

Toch waren in een aatal zalen toch bijzondere beelden te zien, zoals onderstaande afbeeldingen.

 

Deze kamer waren de muren bekladderd met namen. Iedereen die in het stedelijk museum in deze ruimte kwam, mocht met de rug tegen de muur staan, dan werd op ten hoogte van je lengte je naam en datum genoteerd. Er is een prachtig beeld ontstaan. Ik vind dat het snelheid  creëert voor het oog.

Helemaal onder in zie je gekrabbel, als je goed kijkt zie je ook mijn naam staan (shekinah)



Verder vond ik dit een mooi gepresenteerd fotobeeld, dat door middel van dia's werd weergeven, er ontstond steeds een nieuwe reeks met beelden, doordat de dia's om de 2 seconden werden verwisseld.




Ik vind Amsterdam een mooie stad, de grachtengordel.

De nieuwe kerk, Krijn de Koning;

De ruimtelijkheid die Krijn de Koning heeft gecreëerd ervaar ik benauwend, de muren komen op je af kleuren die hard en direct aankomen doordat de ruimtes niet al te groot zijn.

Doordat je op 5 meter hoogte kunt lopen in de kerk, oogt de kerk kleiner, niet meer zo hoog als vanaf de grond. Maar door op deze hoogte de kerk te bekijken komen de details die zich op het plafond, de wanden en ramen bevinden beter tot hun recht. 

Na weer helemaal beneden te staan in de kerk, lijkt de ruimte zo veel groter. Het plafond is dan uit bereik.

  














Beeld.. Hal.. Werk..;

Het werk dat in deze hal tentoon werd gesteld vertalen beeldhouwwerk en ervaring (concept).

Het tentoongestelde werk is van 40 jaar geleden tot nu, het is op zo een manier verwerkt dat je niet ervaart dat het eigenlijk zoveel jaar terug in de tijd gaat. Het werk en de materialen zijn en blijven actueel.

Ik persoonlijk ervaar niet dat het werk zo veel jaar terug in de tijd gaat. Door de opstelling van de werken, het materiaal en kleurgebruik. De loods vind ik geschikt voor de werken. Zelf zou ik ook voor deze locatie kiezen, omdat het samenhang heeft. Het gaat goed gepaard met de werken, op deze manier wordt het werk niet tijdgebonden.

Hans van den Ban, De Saroos Vally Singers 2010

Karin van Dam (1959), Open the door behind 2010

Thom Puckey (1948), Wife of the alchemist 2008 

Dit doek hing in het midden van de loods rond te draaien..

De Veluwe, Kroller Muller museum 29.09'10

Na lang reizen kwamen we aan in de Hoge Veluwe, opweg  met de fiets naar het Kroller Muller Museum;

Mascherini is vooral bekend geworden door zijn figuratieve, meer dan levensgrote beelden, die in meerdere steden in Europa zijn te vinden in de openbare ruimte, beeldenparken en musea.

Mascherini werd in 1906 geboren in het Noord-Italiaanse Udine (Autonome regio Friuli-Venezia Giulia). Zijn eerste kennismaking met het beeldhouwen kwam aan het lokale Istituto d'arte. Vanaf 1919 volgde hij een opleiding ornamentaal beeldhouwen bij Alfonso Canciani aan het Istituto Industriale van Triëst. Het ontbrak de familie aan middelen om hem de opleiding op academisch niveau te laten voortzetten. Hij stelde zijn werken regelmatig tentoon vanaf 1925. Eerst op lokaal, later op provinciaal niveau. In 1931, 1935, 1939 en 1943 was hij deelnemer aan de nationale Quadriennali di Roma. Het hoogtepunt kwam in 1938 met een uitnodiging voor de Biënnale van Venetië. Zijn deelname aan de Quadriennale van 1931 leidde tot zijn eerste contact met de beeldhouwer Arturo Martini (die de klassieke traditie van het Italiaanse beeldhouwen een hernieuwde betekenis gaf) , waardoor zijn werk fundamenteel veranderde.

In de jaren twintig hakte Jespers, de broer van de kunstschilder Floris Jespers, vooral beelden in marmer en aanverwante materialen inkubistische stijl met een duidelijke Afrikaanse inspiratie. Uit deze periode stamt het wit natuurstenen "Monument voor de gesneuvelden" van de Eerste Wereldoorlog in Oostduinkerke. De vormen zijn hier echter vrij naturalistisch in vergelijking met andere beelden van de kunstenaar uit deze periode.

Giuseppe Penone (Garessio, 3 april 1947) is een Italiaanse beeldhouwer. Met zijn werk is hij een van de vertegenwoordigers van de Arte povera. Ook vertoont zijn werk kenmerken van land art.

Giuseppe Penone stamt af van een boerenfamilie en werkte veel in de natuur in de omgeving van zijn ouderlijk huis in Garessio. In die omgeving bevinden zich veel bossen, riviertjes en prehistorische grotten. Hij maakt beelden en installaties van natuurlijke materialen zoals steen, hout, klei en delen van planten. Het werk gaat steeds over de relatie van de mens (het menselijk lichaam) tot de natuur (aarde). Zijn beelden worden ook in brons gegoten of als keramische objecten getoond.

Als opdracht hebben we in de natuur een kenmerk van ons achtergelaten;

In de natuur hebben we takken samengesteld, die samen een woord vormen; 'HKU'
kenmerk dat wij er zijn geweest.. 

Ter afsluiting van de zonnige- en leerzame dag een groepsfoto :-))

Rotterdam 22.09'10

In Rotterdam heb ik verschillende kunsten gezien. Gepresenteerd op straat, in een museum en in een loods.

Dit was bijvoorbeeld te zien op straat;

kunst op het water

hele tekst die in het water af te lezen

Mooi ontworpen garderobe door Wieki Somers;

Doeken symmetrisch;



In Rotterdam heb ik ook het werk van Joop van Lieshout gezien;



Ik vond het moeilijk om het werk van deze man te begrijpen, het enige dat ik er aangenaam uit zag zien was

de volgende afbeelding (vodka flessen aan het bed);



Kinetische lijn 15.09'10

Door de hele academie is er hard gewerkt aan een kinetische lijn. Lonneke, Melanie en ik hebben samen gewerkt om een bijdrage te leveren aan deze lijn.

In onderstaande link is de film te zien van de totale lijn, vanaf 00:46 t/m 00:54 is dit deel te zien.

Het was een intensieve dag, omdat alles op de voor- en nagaande personen moesten aansluiten. Het was overigens leuk om hier deel aan te nemen. Veel positieve reacties van andere studenten gehad. 

http://www.youtube.com/watch?v=U7wxL2Rly5A

Barrière 08.09'10

De eerste Culturele dag is er groepsgewijs een barrière bedacht;

samen met de groep heb ik samen een barrière voor de school bedacht en uitgevoerd, doormiddel van een groot gordijn op te hangen, op de plek waar het gordijn kwam te hangen stonden rokende studenten die onmiddellijk de plek verlieten toen het gordijn er hing en andere studenten vermeden de plek.

Ik vond het een aparte ervaring om mee te maken, bewust een barrière creëren.  Zonder dat je het in de gaten hebt worden er barrières om je heen gecreëerd. Daar was ik in eerste instantie niet bewust van.




Ik heb hier helaas geen foto's van.... mijn excuses